zondag 26 mei 2013

Bezonken Rood

In Nederland is de geschiedenis van Indonesiƫ nog altijd een moeilijk onderwerp waar veel mensen liever niet over praten. Toch is het iets wat je nog regelmatig aantreft in kranten en tijdschriften. Wat sommige Nederlanders hebben moeten verduren in Indonesiƫ komt naar voren in het boek 'Bezonken Rood' van Jeroen Brouwers.

Hier is een recensie van 'Bezonken Rood' te vinden. Onderaan de pagina staat de recensie, afkomstig uit De Groene Amsterdammer. Ook hier kun je een recensie van het boek vinden.

Het boek verscheen in 1981. In het boek verteld Brouwers over zijn ervaringen in het jappenkamp Tjideng. Het boek komt moeilijk op gang met enkele passages die niet van belang zijn voor het uiteindelijke verhaal. Zo is het verband tussen eelt weg krabben en het interneringskamp moeilijk te vinden. Wanneer Brouwers echter begint te vertellen over zijn verleden in het kamp wordt het boek erg indrukwekkend. Brouwers vertelt over de dingen die hij gezien heeft in het kamp. Indrukwekkend is het stuk waarin hij vertelt over de dingen die zijn moeder moest doorstaan. Ze moest geheel naakt een nacht buiten doorbrengen terwijl er mitrailleurs op haar gericht waren. Wanneer ze later ook eten mee smokkelt wordt ze tot bloedens toe in haar kruis getrapt. Brouwers geeft aan dat hij in het kamp weinig mentale klappen heeft gehad. Hij heeft zich vermaakt op de momenten waarop mensen slecht behandelt werden door de Japanners. Pas jaren later heeft hij de mentale klap gehad. Hij is aan de drank geraakt en volgens hem zelf is hij niet gemaakt om gelukkig te zijn. Hij isoleert zichzelf en de dood van zijn moeder lijkt hem ook niet echt te raken. Al met al was dit een indrukwekkend boek om te lezen. De afschuwelijke dingen die hij vertelt over zijn belevenissen in het kamp raken je erg als lezer. Toch heeft het boek veel kritiek gehad, zoals ook al in de recensie duidelijk wordt. Volgens sommigen is het boek grotendeels verzonnen. Brouwers was nog erg jong toen hij in het kamp zat. Critici menen dat hij de verhalen wat 'spannender' gemaakt heeft en dat lang niet alles op feiten is gebaseerd.

Het is moeilijk te zeggen of het te rechtvaardigen is wat Brouwers heeft geschreven. Als de verhalen niet op feiten zijn gebaseerd, dan wordt er dus een valse geschiedenis neergezet. Aan de andere kant blijft het literatuur en heeft Brouwers het recht om te vertellen wat hij wil. Ik persoonlijk vond het in ieder geval een interessant en indrukwekkend boek, ongeacht of het op feiten is gebaseerd. Ik denk dat Brouwers dit boek geschreven heeft als therapie. Hij zag dit mogelijk als een kans om zijn trauma te verwerken. Maar hij wilde waarschijnlijk ook gewoon veel boeken verkopen en er veel aan verdienen. Misschien dat hij daarom de werkelijkheid iets heeft verdraaid.

1 opmerking:

  1. Dit boek heeft positieve en negatieve delen. Wat ik wel leuk vond aan het boek was dat er veel informatie werd verteld. De protagonist in het boek is ook de schrijver van het boek. Je weet nu heel veel over de schrijver, het is een waargebeurd verhaal. Dit boek is eigenlijk de autobiografie van Jeroen Brouwers, het is allemaal waargebeurd. Wat ik minder goed vond was dat er te veel flashbacks waren. Het was soms heel moeilijk om te weten in welke tijd je zat. Ik vind het zelf heel erg moeilijk om lang mijn concentratie bij iets te houden, dus het boek was niet echt mijn ding. Als jij het ook moeilijk vindt, raad ik je het boek niet aan. Voor de rest was het wel een leuk boek!

    BeantwoordenVerwijderen